JCET

Współczesna biologia jest bardzo zróżnicowana, z mnóstwem wyrafinowanych technik, które wykorzystują odczynniki zaprojektowane specjalnie do wspierania tych technik i występują w postaci specjalistycznych nośników, znakowanych odczynników, związków narzędziowych, przeciwciał, sond fluorescencyjnych, primerów PCR, wielu zestawów i przedmiotów jednorazowego użytku, takich jak np. kolumny. Aby zwiększyć jakość projektów badawczych naszych doktorantów, wiedzą oni, co chcą zrobić, aby uzyskać lepsze dane, ale często są ograniczeni przez koszt tych niezbędnych odczynników, które powodują, że albo nie robią eksperymentu, albo wybierają tańszą opcję, aby uzyskać dane, które są w porządku, ale nie osiągną progu, aby uzyskać lepsze publikacje.

W związku z tym Szkoła Doktorska Nauk Biomedycznych działająca w ramach zwraca się z prośbą o wykorzystanie pieniędzy z Modułu Wspierania Badań ID.UJ na zakup odczynników i artykułów jednorazowych dla naszych doktorantów. Nagrody w wysokości 13000 zł trafią do maksymalnie 10 studentów, którzy najlepiej uzasadnią, w jaki sposób pieniądze na odczynniki i artykuły jednorazowe mogą poprawić jakość ich badań. Pozostała niewielka część pieniędzy będzie przeznaczona na wsparcie administracyjne w celu przetwarzania faktur.

• Szczegóły dotyczące regulaminu w załączniku
• Formularz dla modułu badawczego 2022

Trzecim laureatem ostatniej edycji konkursu SONATA, ogłoszonej przez Narodowe Centrum Nauki w Krakowie z ramienia Jagiellońskiego Centrum Rozwoju Leków (JCET) jest dr Kamil Przyborowski. W ramach przyznanego dofinansowania, Doktor Przyborowski zrealizuje projekt pt. Hamowanie izomeraz wiązań disiarczkowych białek (PDI) jako strategia do redukcji stanu prozakrzepowego w miażdżycy; implikacje terapeutyczne.

Leczenie przeciwpłytkowe jest standardem w zwalczaniu zakrzepicy powodowanej przez rozwijającą się miażdżycę naczyń krwionośnych, ale pomimo postępów w terapii przeciwzakrzepowej choroby układu sercowo-naczyniowego, w tym zawał mięśnia sercowego i udar mózgu, nadal są głównymi przyczynami przedwczesnych zgonów na całym świecie. Dlatego istnieje potrzeba opracowania bardziej skutecznych i bezpiecznych leków przeciwzakrzepowych działających przez nowe mechanizmy. Białkowe izomerazy disiarczkowe (z ang. PDI) PDIA1, PDIA3 lub PDIA6 uwalniane z płytek krwi i śródbłonka naczyniowego, wydają się atrakcyjnym punktem uchwytu dla leków przeciwzakrzepowych, ponieważ przez wpływ na płytki krwi i układ krzepnięcia wspomagają tworzenie zakrzepów.

W 17-tej edycji konkursu SONATA 17 ogłoszonego przez Narodowe Centrum Nauki w Krakowie drugą naukowczynią z Jagiellońskiego Centrum Rozwoju Leków (JCET), która otrzymała dofinansowanie na badania naukowe jest Pani dr Agnieszka Kij. Pani Doktor zrealizuje projekt zatytułowany „W poszukiwaniu specyficznego profilu oksylipin odzwierciedlającego rozwój dysfunkcji śródbłonka naczyniowego z zastosowaniem niecelowanej i celowanej lipidomiki”.

Oksylipiny są bioaktywnymi przekaźnikami lipidowymi powstającymi w wyniku utleniania wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (WNKT), takich jak kwas arachidonowy (AA), eikozapentaenowy (EPA) oraz dokozaheksaenowy (DHA). Oksylipiny będące metabolitami AA to między innymi eikozanoidy charakteryzujące się działaniem prozapalnym (np. prostaglandyny), ale również działaniem naczynioochronnym (np. prostacyklina PGI2). W ostatnich latach coraz większą uwagę poświęca się oksylipinom powstającym z AA, EPA oraz DHA określanym jako „specialized pro-resolving mediators” (SPM; np. lipoksyny LX, marezyny MaR, rezolwiny RvE oraz RvD), które w przeciwieństwie do eikozanoidów, uczestniczą w procesie odwracania toczącego się procesu zapalnego oraz w regeneracji uszkodzonych tkanek. Brak „wygaszenia” aktywnego stanu zapalnego, czyli zaburzenie zmiany profilu biosyntezy oksylipin z prozapalnych eikozanoidów na SPM, może przyczynić się do rozwoju dysfunkcji śródbłonka (DŚ) naczyń wieńcowych i obwodowych. Pomimo bogatej i ciągle wzrastającej wiedzy o roli przekaźników lipidowych w mechanizmach zaangażowanych w rozwój dysfunkcji śródbłonka naczyniowego, do chwili obecnej nie określono profilu oksylipin, który byłby specyficzny dla dysfunkcji śródbłonka naczyń wieńcowych i obwodowych rozwijającej się w odpowiedzi na hiperlipidemię oraz wiek, a tym samym mógłby pomóc we wczesnej diagnostyce, zapobieganiu i efektywnemu leczeniu DŚ oraz chorób układu sercowo-naczyniowego (np. miażdżycy).