Po co się ograniczać, skoro można korzystać z własnego potencjału! Stwierdzenie dość oczywiste, chociaż nie każdy stosuje je w swoim życiu. Pan Jakub Dybaś, działający naukowo w ramach Pracowni Spektroskopii Ramanowskiej (JCET), słusznie wierzy w swoje możliwości i stawia sobie ambitne cele, które następnie realizuje.
Pan Dybaś będąc doktorantem otrzymał finansowanie z Narodowego Centrum Nauki w Krakowie na realizację projektu w ramach konkursu PRELUDIUM 12 pt. „Spektroskopia rezonansowego rozproszenia ramanowskiego w badaniach in vitro i ex vivo adduktów hemoglobiny z gazotransmiterami”.
Dodatkowo, rozwinięciem badań rozpoczętych podczas realizacji pracy doktorskiej oraz otrzymanego projektu Preludium 12, będzie wyjazd Pana Jakuba na staż do grupy Profesora Piotra Maka w Saint Louis University w ramach otrzymanego Projektu ETIUDA 5 zatytułowanego „Badania kompleksów wybranych hemoprotein i ich przemian w układach biologicznych metodami spektroskopii molekularnej”.
Celem projektu realizowanego w ramach Preludium 12 jest zbadanie wpływu gazowych mediatorów śródbłonka, tlenku azotu (NO), tlenku węgla (CO) oraz siarkowodoru (H2S) na układy pofirynowe w różnych układach biologicznych pochodzenia ludzkiego i zwierzęcego (model mysi). Techniki badawcze zaproponowane do wykorzystania w projekcie (rezonansowa spektroskopia ramanowska – RRS oraz spektroskopia absorpcyjna UV–Vis) pozwolą na prowadzenie badań na układach biologicznych bez niebezpieczeństwa ich uszkodzenia czy zmian wywołanych samą metodologią. Dzięki przystawce do pomiarów fizjologicznych, która zapewnia pełną kontrolę nad warunkami pomiarowymi, takimi jak temperatura czy stężenie tlenu (hipoksja/normoksja), metoda RRS doskonale nadaje się do prowadzenia przyżyciowych badań in vitro i ex vivo. Połączenie wyników obydwu spektroskopowych technik pozwoli więc na analizę molekularną oddziaływań pomiędzy hemoglobiną (Hb) a NO, CO oraz H2S (X) w układach biologicznych in vitro i ex vivo oraz na identyfikację i rozróżnienie tworzących się adduktów Hb-X.
Z kolei, podczas sześciomiesięcznego pobytu w Saint Louis University zostanie podjęta próba zbadania adduktów hemoprotein podstawionych znakowanymi izotopowo ligandami, co umożliwi pełniejszą analizę molekularna połączeń Hb-X. Efektem końcowym prac będzie przełożenie zdobytej wiedzy na wyjaśnienie mechanizmu powstawania adduktów hemoprotein Hb-X w badanych układach biologicznych.